Procedura niebieskiej karty

Coraz częściej w codziennej pracy, Klienci zadają nam pytania o kwestie formalne związane z „założeniem” niebieskiej karty. W dzisiejszym wpisie, postaramy się Państwu po krótce wyjaśnić czym jest procedura „niebieskiej karty”.

Czym jest procedura niebieskiej karty?

Procedura „niebieskiej karty” to nic innego, jak podjęcie czynności przez uprawnione organy (np. Policję, lekarza, pracowników MOPS, nauczycieli) w przypadku powzięcia przez nie wątpliwości co do tego, czy w danej rodzinie nie dochodzi do przemocy.

Jak przebiega procedura założenia niebieskiej karty?

Wszczęcie procedury rozpoczyna się poprzez wypisanie specjalnego formularza „Niebieska Karta – A”. Formularz ten może wypisać m.in. nauczyciel, który poweźmie wątpliwości co do tego, czy w rodzinie jego ucznia nie dochodzi do przemocy, policjant podczas interwencji w domu w którym ma dochodzić do przemocy, pracownicy MOPSU podczas wizyty/spotkania w domu osób pokrzywdzonych. Jest to tzw. I etap procedury. Może on być zainicjonowany przez osobę, która doznaje przemocy, jak i wszczęty bez jej bezpośredniego udziału. Osoba doznająca przemocy nie musi wyrażać zgody na  wszczęcie procedury. Jednocześnie organy nie mogą odmówić wszczęcia tzw. niebieskiej kary jeżeli będą posiadały wiarygodne dane uzasadniające jej wszczęcie.

Podczas II etapu procedury zbiera się komisja, której zadaniem jest w terminie 30 dni przeprowadzić rozmowę z osobą doznającą przemocy oraz zlecić wywiad środowiskowy. Na postawie w/w informacji przygotowywany jest tzw. plan pomocy rodzinie. Następnie, na rozmowę zaprasza się osobę, którą podejrzewa się o stosowanie przemocy w rodzinie.

Jeżeli komisja stwierdzi, że nie ma podstaw do uznania, że była stosowana przemoc w rodzinie – postępowanie zostaje umorzone, a gdy posiada uzasadnione informacje o stosowaniu przemocy – wdraża plan pomocy rodzinie. W trakcie trwania tego planu, organy mogą podejmować różne czynności takie jak m.in.: skierowanie do sądu wniosku o nakazanie eksmisji osoby stosującej przemoc w rodzinie, skierowanie sprawy do sądu rodzinnego o wydanie tzw. zarządzeń opiekuńczych (w sprawach małoletnich). Każdorazowo w przypadku powzięcia wiedzy o popełnieniu przestępstwa (np. przez osobę względem, której istnieje ryzyko, że stosuje przemoc w rodzinie) zobowiązani są do poinformowania odpowiednich organów o tym fakcie.

Zakończenie procedury niebieskiej karty

Procedura niebieskiej karty kończy się w dwóch przypadkach: 1) umorzenie postępowania – wobec braku informacji o stosowaniu przemocy, 2) zakończeniu stosowania przemocy w rodzinie.

Doświadczenie pokazuje, że procedura „niebieskiej karty” jest wszczynana praktycznie za każdym razem, gdy tylko organy powezmą wiedzę o możliwych nieprawidłowościach. Nie jest możliwe „wycofanie” procedury. Większość postepowań kończy się umorzeniem z uwagi na brak stwierdzenia stosowania przemocy w rodzinie.